"Kendi heykelini yontmaya devam et!" Bu sözler, eski dünya bilgelerinden, Yeni Platonculuğun kurucusu Plotinos'un tüm zamanlara hitap eden çağrısıdır. Elimizdeki kitap, Plotinos'un yaşam hikâyesini çeşitli veçheleriyle izleyerek, onun aşkın bir varoluşa yönelik bireysel deneyimini betimliyor. Kendini bulmak için bakacağın ilk yer sensin, diyor Plotinos. İyiyi, güzeli, saf aşkı ve erdemi yaşamak için kendini yontmalı, üzerindeki kabukları atmalı ve içindeki varlığı keşfetmelisin. Bu ancak bütün görünümlerin

İnsanın evrendeki benzersiz varoluşunun sırrını açıklayabilecek iki farklı "gerçeklik" olduğunu söylüyor bize Eliade: Mitler ve Rüyalar. İki farklı dünya bu. Mitler Alemi ve Rüyalar Alemi. Peki, aslında ikisi de bir yalana dayanmıyor mu? Yani gerçek olmayana? Gerçeğin arayışında gerçek-olmayandan ne umabiliriz? Mitler, geleneksel, arkaik insanın, "ilkelin" dünyasına açılan bir kapı. Rüyalarsa "modern" insanın bir takıntısı. Meseleyi geleneksel ve modernden açınca, belki de fark etmeksizin son yüzyılın hatta

Dünyayı bir oyun olarak yorumlar çoğu düşünür. Ve onlar için dünya-oyununun derinliği dipsiz bir satranca benzer. Bir oyunun kurallarını biliyorken, nasıl bir oyun oynandığı ise tam olarak anlaşılamaz. Çünkü bir amacı ve sonu olmayan kusursuz bir oyun asla kendini ele vermez. Oyunun kendiliği ve doğallığı yalnızca hareketinde gizlidir. Bir oyun sonsuz temsilleri sergiler ve sınırsız olanakları içerir. Bu yüzden kişi oyun oynarken her türlü ihtimale ve tehlikeye hazırlıklı olmalıdır. Oyun kavramı, günümüz

Serge Lesourd, Jacques Lacan'ın söylem türleri kuramından ve uzun yıllara dayanan klinik deneyimlerinden yola çıkarak, önceki çalışmalarında ele aldığı öznel ıstırabın yeni ifade biçimlerini tartışmayı sürdürüyor. Yazar, postmodern laf ebeliklerinin şe-killendirdiği yeni toplumsal ilişkilerin, psikanalizin temel öğretilerinden biri olan "Doyum, her insani yaşamın bencil amacıdır" saptamasını çok iyi benimsediğini, ancak hemen onu izleyen bir diğer öğretisini unuttuğunu hatırlatıyor: "Her zevk, grup yaşamınd

"Her gün bazı erkekler, kadınlar ve çocuklar göğe tırmanırlar ve yeniden ağacın dallarını kullanarak geri inerlermiş. Bir gün yukarı doğru tırmanırlarken Kakan adlı yaşlı bir şahin bir çubuğu diğerinin üzerinde hızla döndürerek ateş yakmanın yolunu bulmuş. Fakat bu kuş ile beyaz bir şahinin arasındaki sürtüşmeden ötürü tüm bölgeyi ateş sarmış ve ne yazık ki çam ağacı yanmış; bu yüzden yukarı çıkan insanlar yeniden yeryüzüne dönememiş ve bu hadiseden sonra gökyüzünde kalmışlar. Yukarıda kalan insanların kafa

"Goethe der ki..."... Çok yönlü ve evrensel bir sanatçı düşünüldüğünde akla gelebilecek ilk isim ‘Goethe' olmalıdır. Ve belki de bu yüzden, onun uyarı ve öğütlerine dikkatle kulak kabartmalıdır. Kendi hayatının mimarı olabilmek, Goethe'nin üzerinde durduğu temel uğraşılardan biriydi. Kültürlü bir Alman burjuvası için Goethe adı, kişinin "kendin inşa" çabasıyla neredeyse özdeşleştirilmiştir. Goethe, ele aldığı hangi konu olursa olsun doğaya bir tanrı gözüyle bakmayı denemiştir. Bu tanrısal bakışın netice

Hindistan, Batı'yı masal edebiyatıyla, Doğu'yu ise Buddhizm yoluyla etkilemiştir. 2500 yıllık bir geçmişe sahip olan Buddhizmi, yayıldığı sahaların özelliklerini de göz önüne alarak tam mânâsıyla anlamak için, konuyla ilgili kitaplar okumak, terimlere alışmak ve biraz gayret sarf etmek şarttır. Korhan Kaya'nın Buddhizm Sözlüğü ise bu alanda büyük bir boşluğu dolduruyor. Yalnızca bir sözlük olarak değil, bir kitap gibi baştan sona okunduğunda neredeyse her maddede Doğu bilgeliğinin büyük yol izleri görülece

"Evrene dair meseleler Çinli filozoflar için hiçbir zaman zorluk teşkil etmedi. Her şey başlamadan önce Hiçlik vardı. Yıllar geçtikçe Hiçlik, Birlik'e dönüştü, Büyük Monad haline geldi. Daha uzun bir süre sonra Büyük Monad, temelde Erkek ve Dişi olmak üzere doğa içerisinde İkilik yarattı ve sonra, biyolojik türeme süreciyle birlikte görünür bir evren var oldu." Çin mitolojisinde genel mânâda kabul gören bu yaratılış mitine göre her şey böyle başladı. İlk varlıktı kâinatı yaratan P'an Ku. Sonra insanlar tab

Bu eser, çağımızda sayısız araştırmaya konu edilen İslâm'da modernleşme hakkında bugüne kadar yapılmış en şümullü ve derinlikli incelemedir. "Hıristiyanlaştırmadan medenileştirmeye Batılı kozmopolis projesinin sekülerleşmesinin modern Batı/Doğu karşılaşmasını nasıl etkilediği" merkezî sorusundan hareket eden eser, İslâm dünyasında modernleşmeyi ilk kez Batı ile Doğu'nun bu büyük karşılaşması bakımından ele alıyor. Eser, Batı ile İslâm, geleneksel ile modern İslâm ve Osmanlı ile sair İslâm arasında çok-

Ey kardeşim, yalnızlığa mı çekilmek istersin? Kendine giden yolu mu aramak istersin? Biraz dur ve dinle beni Verebilir misin kendine kötünü ya da iyini, asabilir misin istemini başının üstüne bir yasa gibi? Olabilir misin kendi kendinin yargıcı ve intikamcısı kendi yasanın? Bugün bile kalabalıkta ıstırap çekiyorsun ey sen, tek kişi: bugün hâlâ cesaretin ve umutların tam.Fakat bir gün yoracak seni yalnızlık, bir gün kırılacak gururun ve yerinden oynayacak cesaretin. Haykıracaksın bir gün: Ben yalnızım diyeDu

Bu çalışma Batılı bir toplumun dış görünümüne sahip, Batıya ait uygulamalı bilimlerden yararlanmayı tartışmasız bir şekilde başarmış, yüzlerce yılda gerçekleştirilebilecek bir başarıya inanılmaz bir çaba harcayarak otuz yılda imza atmakla birlikte aslında Avrupa'nın MÖ ait yüzyıllardaki görünümüne sahip olmayı sürdüren şaşırtıcı bir Doğu toplumunun görüntüsünü sunuyor. Oysa kökenler ve nedenler konusundaki çalışmalar bu tuhaf ve psikolojik açıdan bizden çok uzaklarda bulunan dünyanın sunduğu manzaradan aldı

StanleyKubrick, 2001: A Space Odysseyfilminin girişinde insanlığın şafağında bir su birikintisi etrafında verilen mücadeleyi betimlerken, bir kemik parçasını silah olarak daha önce defalarca test etmiş, topluluğun geri kalan üyelerine göre belki biraz cesur, biraz daha farklı düşünen üyesinin liderliğinde kazanılmışİlkçağa özgü bir savaşı anlatır. Zaferin getirdiği coşkuyla bu öncü kahraman, silahını havaya fırlatır ve bu silah gizemli bir değişimiçinde, şeklen de benzediği bir uzay aracına dönüşür. Bilim

Anadolu'nun Türkleşmesi ve Anadolu Türk kimliğinin oluşumu sürecinde, üzerinde belki de daha önce hiç durulmamış bir çalışma yöntemi ve araştırmayla karşı karşıyayız. Bizans Tarihyazımında Öteki Selçuklu Kimliği alanında bir ilktir. Türk-Bizans araştırmalarına farklı bir bakış açısı getirmektedir. Bizans tarihyazımı dikkate alınarak isimler, unvanlar, şahıs adları, Türkçeleşmiş ifadeler vb. üzerinden Selçuklu'yu okuma denemesine girişilirken, farklı kimliklerin birbirleri hakkındaki bilgileri, algılamaları,

Zamana ve mekâna aidiyeti içinde dilin bireyselleşmesi yoluyla hayat ancak şeylerin birbiriyle ilişkisi içinde, yani yaşantı ilişkilerinden hareketle anlaşılır. Edebî-estetik yaratma ve anlam süreci içinde, yeni¬den kurgulanmış yaşantılar sayesinde belirsizin dün¬yası, varoluşun imkânları insanlığın önünde açılır. Böylece kişi, kelimelere değil, varlığın ta kendisine nüfuz eder. Edebiyat bu oluşu, varlığı yaşamak, temaşa etmek için bir araçtır. Dünyayı algılama ve bilme tarzları¬mızın değişmesine göre pek

Kitap iki bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde köklerinden kopmuş, aslından uzaklaşmış, toplumda yabancılaşmış mutsuz ve huzursuz insanın, toplumda bu korku ve tehdit algısı içinde giderek sinen ve pasifize edilen bireyin en canlı ve etkili betimlemelerinden birini yapmış olan Jean-Paul Sartre'ın özgürlük problemine yaklaşımı temelinde bir girişle başlanmaktadır. ?Özgürlük ve Hümanizm" adı altındaki bu bölümde, Leo Kofler tarafından kavramsallaştırılan bu iki kavramın yanısıra Isaah Berlin'in negatif özgürlük

Collingwood, felsefi görüşlerini, farklı bilgi türleri arasında kurmaya çalıştığı bir birlik arayışı üzerine temellendirmiştir. Kendi döneminde, insan için en temel deneyim biçimleri olan sanat, din, bilim, tarih ve felsefenin birbirleriyle hiç ilgisi olmayan bilgi türleri olarak görülmesi, Collingwood için, kabul edilemez bir durum olmuş ve bu nedenle, bütün yapıtlarında bu soruna bir çare bulmak istemiştir. Speculum Mentis, Collingwoodun, sanat, din, bilim, tarih ve felsefeye ilişkin görüşlerini ayrıntı

Bir Çin aile yuvası minyatür bir gökyüzüdür diyor, kitabınyazarıKuHung-Ming. Çin uygarlığı, Çin edebiyatı ve Çin kadını yazar için başka bir duyarlılığa ve düşünüş tarzına pencere açıyor. Ming, tüm kitap boyunca Avrupalılara halkının, kültürünün, uygarlığının birikimlerini anlatmaya çalışıyor. Bu çağrı zaman zaman tepkisel bir tona bürünse de herkesin tek bir dünyaya ayak bastığı günümüzde, toplumların esasen birbirinden çok farklı zihniyetlere sahip olduğunu haber veriyor KuHung-Ming. Çinliler bireyi, a

Kurumsal Yapıların Dışındaki Dinsellik, Sembolik Değer Sistemleri: Yeni Çağ Akımı'nın Kökenleri, Popüler Dinsellik Çalışmalarına Bir Giriş Denemesi -Uğur Kömeçoğlu- Eleştiri Oğuz Atay Nerede? -Necati Polat- Aykırılıklar Filozofun İmzası: İz, Takipçi ve Köken Üzerine -Mehmet Şiray- Zizek'deki "Boşluk" Lacan'daki "Keyif" -Özgür Taburoğlu- Richard Rorty'nin Liberalizmi Üzerine -Koray Tütüncü- Rawls'un Adalet Teorisinin İdeolojik Sınırları Üzerine Bir Eleştiri -Armağan Öztürk- Gilles Deleuze'ün Düşünces

Genellikle ışığın kaynağı, üretici olmak yerine yansıtıcısı, tüketicisi olmayı yeğleyen 'aydınlara' sahip toplumlardan biriyiz. Gelen ışığı sorgulamayan, gerçek bir ışık olup olmadığını anlamadan hesabına geçirenler aslında kendilerinden çok ait oldukları toplumlara kötülük yapmaktadırlar. Çünkü ışığın kaynağında görünenlerin gözlerine perde indiği, dünyayı açık seçik bir şekilde algılama yeteneğini yitirdikleri zaman yansıtıcı ya da tüketici konumunda bulunanların da bu süreçten kurtulmaları mümkün değildi