"Doğuştan yetenek" diye bir şey var mı? Oyun yazarlığı için doğuştan yetenekli mi olmak gerekir? Yoksa herkes eğitim yoluyla oyun yazarı olabilir mi? Yaratıcılığın, hayal gücünün, yazma becerisinin doğuştan gelen bir yetenek olduğunu düşünüyor olabilirsiniz. Fakat kimse doğduğunda herhangi bir sanat yeteneğiyle doğmuyor. Kendindeki yeteneği zamanla fark ediyor, üzerine gidiyor, fazlasıyla çalışarak, yeteneğinin bir esere dönüşmesi için zaman ve emek harcıyor. Doğuştan gelen yetenek -eğer varsa- tek başına

Kaos Yaşam terk edilmelerden, gitmelerden ve bitmelerden oluşur. Her gelen gider ya da gittiği bir yerden gelmiştir. Terk edilme durumu yeni beklentileri, yeni beklentiler hayalleri, hayaller de yalanları getirir. Tehlikeli yalanları. Kendi kendimize zavallı bir biçimde inandığımız yalanları. Yaşam yalandır. Yalan yaşam. Sonra Bana çok iyi bak. Gözlerimin içine bak. Farkında değil misin? Senin hikayeni anlatıyorum. Ya da sen benimkini yaşıyorsun. Öyle ya da böyle. Aynı şeyler oluyor. Hep böyle oldu. Olma

Bir soluk alıp mola vermekte fayda var, zira Türkiye'de tiyatronun serüveni oldukça uzun ve meşakkatli. Ayşegül Yüksel de bizi bu zorlu yolculuğa rahat ve keyifli bir anlatımla çıkarıyor. Cumhuriyet'in kuruluş yıllarından ödenekli tiyatrolara, oradan özel, alternatif ve amatör tiyatrolara kadar sahnelerde yer etmiş deneyimli isimlerden, günümüzün umut vaat eden tiyatroya gönül vermiş gençlerine kadar kapsayıcı bir anlatımı bizlere sunuyor. Bir dönemin en önemli oyunları ve toplulukları, günümüzün ses ge

"Her şeyi şans eseri bulmaya ve keşfetmeye inanmak, bizi tamamen yolun dışına çıkarır. Burada sezgilerimizden ve oyundaki buluşlarımızdan bahsediyoruz, bir mizansenden. Burada keşfettiklerimiz, izleyiciye heyecan vermeli, grotesk ve hatta trajik durumlarda, neyi ifade ettiğimizi en ince ayrıntılarına kadar anlamalarını sağlamalıdır. İşte bu yüzden karşılaştırma yaparken çok dikkat edelim. Biz burada Galileo'nun, Kepler'in ve Newton'un bilimsel buluşlarından çok uzak bir yerde bulunuyoruz. Mesela elma ağacın

Tiyatro dediğimiz şey, esasen bir insandan başka bir insana bir oyun alanı olarak karşılıklı konsensusla tayin edilmiş bir mekanda ve önceden belirlenmiş bir sürede canlı bir temasla sunuluyor olması. Bu da tiyatroya kendi iletişim coğrafyasını ve zamanlamasını oluşturabilme ayrıcalığı tanıyor. Dolayısıyla, tiyatro gerçek hayatta kolayca mümkün olamayan bir şeyi yapma, yani hem oyuncunun hem de seyircinin mevcudiyetinde, içsel bir enerji ve ihtiyaç doğrultusunda zaman/mekanla dilediği gibi oynayabilme potan

eni Seviyorum Türkiye Aşka ve bugünden başka bir dünyaya inanmışız. Bir ülkeden kurtulmak için değil, tanımak ve kendimizi bulmak için beraber yola çıkmışız. Berlin Zamanı Caddeler kaçışan insanlarla dolu. Bakıyorum yukarıdan. Bağırıyorum aşağıya Anne! Baba! Arkadaşlar! Sesini unuttuğum eski sevgililer. Tanıdık kimse yok mu? Nerede? Ev nerede?

Iphigenia Neyi bekliyoruz, Agamemnon? Yola çıkmak için daha ne kadar bekleteceksin bizi burada? Neyin oyunu bu? Gitmemizi istiyorsan, gidelim o halde. İstemiyorsan da eve dönelim. Neredesin, Agamemnon? Helen Bütün notaları aynı anda çalamazsın. Zordur. Ritim, tempo. Kurallara uymalısın.

Elinizdeki kitap 20. yüzyılın başından itibaren oyunculuk sanatını yöntemleştirme çabasına giren ve günümüze kadar uygulanacak başlıca oyunculuk biçimlerinin yaratıcıları sayılabilecek tiyatro insanlarının, çalışma alanlarında yüzleştikleri paradokslara getirdikleri çözümler üzerine yoğunlaşmıştır: Stanislavski, Grotowski, Meyerhold ve Brecht. Bugün isimlerini zikretmeden sahne üstünde yeni herhangi bir şeyden bahsedemeyeceğimiz bu dört büyük tiyatro insanı, ele aldıkları sorunlara dönük yaklaşımlarıyla,

İki arada kalmış bir coğrafyanın iki arada kalmış, kendini bulamamış, nerede arayacağını da bilemeyen çünkü yanlış yerlerde arayan ve sağır ve dilsiz bir toplum imgesi çizilir çağdaş oyunlarımızda. Öyle bir toplumdur ki bu, kişileri kendine başka bir yüz edinmeye kalkışır, yabancı seslere öykünür, hep bir şey olmayı umar ve hep yenilir. Onların ardından yazarın sesi fısıldar duyan kulaklara ve bize dünden bugüne çıkarılması gereken ve hiç değişmeyen ve giderek önemini daha çok duyumsatan dersi anımsatır: Be

William Shakespeare, 400 yılın ardından bugün dünyada kitapları en çok satılan, oyunları en çok sahnelenen, yarattığı dünyada insanları en çok etkileyen yazarların başında geliyor. Tiyatrodan sinemaya, edebiyattan televizyona hâlâ en büyük ilham kaynağı. Yüzyılların Sahne Büyücüsü, saçtığı sihir tozuyla bizi gerçeküstü yaratıkların neşeli, eğlenceli dünyasından gerçeğin şiddet yüklü katı haline taşıyor. Sadakatlerin en bağlısından ihanetlerin en korkuncuna, aşkların en tutkulusundan en faydacısına hayatın

Bertolt Brecht herkes için tanıdık bir isim. Oyunları, şiirleri, özdeyişleri herkes için bir pusula işlevi görüyor. Ancak pratikte nasıl bir biçim aldığı ise yıllar içerisinde değişen, farklı anlamlar kazanan, yorumlarla yumuşayan şiddetlenen bir içeriğe sahip. Değişmeyen tek şey ise Brecht'in her daim güncelliği. Aksi takdirde Cesaret Ana'ların günümüzdeki varlığını nasıl açıklardık? Kitap, Zehra İpşiroğlu'nun yurtiçi ve yurtdışında eleştirel bir gözle biriktirdiği deneyimleri, Brecht'in yıllar içerisinde

?Tarihin çeşitli dönemlerinde çeşitli alanlarda eser vermiş kadınların ve eserlerinin görünür kılınması, bu eserlerin dönemleriyle hesaplaşma biçimlerinin keşfedilmesi, kadınların kendi hayatlarını yazmaları ya da kadınların hayatlarının yazılması feminist çalışmalar ve araştırmalar açısından önemli bir birikim oluşturur. Yazın ve tiyatro yazını alanında yazan kadınların eserlerinin ve kendi hayat hikayelerinin tarihin derinliklerinden gün ışığına çıkarılması, eril tarihin görmezden geldiği bir geçmişin ort

Tiyatroda düşünselliği bir yöntem olarak kullanan, disiplinlerarası bir çabayla tiyatrodan filolojiye, öyküden romana, çocuk eğitiminden eğitimde tiyatroya kadar pek çok farklı alanda çalışmaya adanmış bir hayata, bir teşekkür, bir gönül borcu: Tiyatroyla Düşünmek. Elinizdeki kitap, Antik Yunan'dan Türkiye'de tiyatronun tarihine, Haldun Taner'den Yaşar Kemal'e, göçmen tiyatrosundan sokak sanatlarına, kadın araştırmalarından insan haklarına, sanat ve sosyal bilimlerdeki farklı çalışma alanları üzerine düşün

Tiyatro, bir sanat olduğu kadar aynı zamanda metin, beden, görüntü, ses, dans, müzik gibi birden fazla ortamın bir arada kullanıldığı çoklu bir ortamdır. Yirminci yüzyılda radyo, sinema, televizyon, internet gibi kayıtlı ve dijital ortamların sahnelemelerde kullanılmasıyla birlikte, tiyatro bir ortam olarak çok hızlı bir değişime uğradı. Bu değişim, tiyatronun ontolojik olarak canlı bir sanat olup olmadığının sorgulanmasına ve tiyatroyu diğer sanatlardan ve ortamlardan ayıran şeyin ne olduğunun tartışılması