Mutlu olmak için, rahatlamak için, kafasını dağıtmak için başkalarına
gerek yoktu artık. Yalnız hissetmemek için gelir gelmez televizyonu
açmasına gerek yoktu. Evde bir ses olsun diye müziği açmasına
gerek yoktu. Ev vardı artık. Onun sesleri, onun dokunuşu, onun
dinginliği vardı. ?Mete de var tabii," diye düşündü kendinden utanarak.
Yalnız değildi artık. Sırf bu yüzden mutluydu elbette. Bu mutluluğu
başkalarıyla paylaşmaktan korkmaması gerekiyordu. Her şey yolunda ...