Osmanlı hanedanının kadınlarıyla bir araya gelmenin zorluğu bana anlatıldığı
zaman her zamankinden daha fazla Melek Hanım’ın hikâyesinin kahramanını,
üzüntüsünü kalpten duyduğum prensesi tanımak isteğiyle çırpınıyordum. Fakat
bu işi nasıl idare edecektim?
Bu işte yardım etmesi için Almanya elçisi Baron Mareşal’e rica etmeyi hemen
kararlaştırmıştım. O bu güçlüğü yenmek için bir çare bulabilirdi.
Eğer beraberce çok mutlu zamanlar geçirdiğim Türk arkadaşım Fatma’yı
tanımasaydım... Bu başvuruyu şüphesiz yapacaktım.
Uzun zaman, isteğimi kabul ettiremediği takdirde pek üzgün olacağını düşünerek
ona bu meseleyi açmaya tereddüt ettim. Bununla birlikte babasının konumu
benim arzumu yerine getirmeye elverişliydi. Sonunda rica ettim.
“Pek tabiî,”dedi. “Fatma, Sultan’ı görebilirsiniz.”
İki hafta, her gün Fatma’ya verdiği sözü hatırlattım.