Daha okula gitmeden başlamıştı acıları. Beş yaşında küçücük bir çocukken, annesini ve babasını trafik kazasında kaybetmişti. Onları kaybetmenin acısıyla günlerce gözyaşını dökmüştü... Kocaman evde kimsesiz, bir başına kalmıştı. En yakın akrabası olan halası onu almıştı yanına. Halasının yanında da çok ağladı ama, gidenlerin geri gelmediğini gördü.
Halasının çocuğu yoktu ve onu kendi çocuğuymuş gibi sevdi... Onu üzmemek, ağlatmamak için her isteğini yerine getiriyordu. Gittiği her yere Ali'yi de birlikte götürüyordu.