1960’ların Akademi’si, Osmanlı İmparatorluğu döneminden beri sanat ve yaratıcılık yarışında en önde koşan çok özel bir kurumdu. Kendinde biraz yaratıcılık görenlerin içine kendilerini atmaya çalıştıkları ve orada rahat nefes alacağına inandığı bir yuvaydı.

Sümer Saldıray, Akademi’lilerin eser vermesini, yaşamasını ve soluk almasını sağlayan Akademi’yi Türkiye ve İstanbul’un o yıllarına ait gerçeklerinden ayırmamayı da gözetiyor. Hassas bir gözlemle, titizlikle ve şaşırtıcı özgün ayrıntıları ile önemli bir kayıt yapmış oluyor.

Akademi, görülmeyen, tutulamayan ama sürekli var olan yaratıcı ve sihirli bir yaşam ruhunun da adıydı. Yaratıcılık ateşini hissedenler için “her şeydi”. Yazar, o sanat dünyası insanlarının 50 yıllık bir kısmını altın bir çerçeve içinde toplamış.