Zihin tablosu çabuk değişen bir Fransa'da, yaşadığı dönemin bir tanığı olan André MAUROİS'dan veciz sözler:
(Sesleme: Andre Morwa, 1885-1967)

Yüreğinde ve beyninde bir umudu muhafaza etmek demek, aynı zamanda yaşlanmamak, genç kalmak demektir.

Yaşama sanatı, çoğu zaman çatışma halinde bulunan dış dünyanın nesnel bir gerçeğiyle, iç dünyamızın öznel bir gerçeğini uzlaştırmaktan ibarettir.

Bir kadın söylediği şey için sevilmez; ama bir kadın sevildiği için, onun söylediği sevilir.

Büyük insan, kendi hayatının ve başkalarının hayatının mimarıdır.

Büyük güçlük hakikat noktasını aşmamaktır; bu bir dürbünün tam ayarına konmasıdır gerçekten, ayarın ötesinde de berisinde de her şey belirsizdir.

Nezaket, dans gibi öğrenilir. Aklı ve ruhu koruyan bir erdemdir nezaket. Ölçüde, ılımlılıkta bulunur; aşırılıklarda değil. Aşırılıklarsa her şeyi öldürür. Dostlukların kötüye kullanılmasının dostlukları, Özgürlüklerin kötüye kullanılmasının özgürlükleri öldürdüğü gibi.

İyilikle her şey söylenebilir; kabalığı, samimiyetin tek şekli olarak görmek, hırçınlığı samimiyetin yerine koymak, tuhaf bir kafa karışıklığından başka bir şey değildir.

Ölürken dünyayı ortadan kaldıracağım, der şair. Ama onu kendim için yok edeceğim, başkaları için değil, başkalarının gerçeğine de inanıyorum ben.

İnsan varlığı, gerçeği sadece akıl yoluyla değil, kalp ve iç ses/vicdan yoluyla da tanımalıdır.

Hayatın amacı, mutlu olmaktır; insanın görevlerinden biri mutlu olmaya çalışmaktır.

Aslında yaşamöyküsü (biyografi), bir ruhun evrimini, bu evrim etrafında dönen olayları, olguları betimlemeyi amaç edinirken; tarih, insanlığın evrimini sergilemeyi kendine konu edinir.