Dosyadan konuları birkaç cümle ile veya sadece başlık atarak yazdığım yıllanmış kağıtları elime alınca heyecanlanıyorum. Bazıları otuz beş yıldan eski kağıtlardaki birkaç cümle parmaklarımın ucunda anlatılara dönüşüyor. Yazdıkça yazmanın bana çok keyif verdiğini, zamanın dolu dolu geçtiğini anlıyorum. Önce mektuplar, şimdi sosyal paylaşım siteleri ve kitaplar. Hepsinde amaç bence paylaşmak. Hepimiz hem sevincimizi hem de üzüntümüzü paylaşmak arzusuyla dakikalarca konuşmuyor muyuz? işte ben de paylaşmak arzusuyla yazdım. Belki birçok şeyi anlatamadım ama yazmak pek kolay oldu. Beni dinlemek zorunda değildiniz ama okumak istemek sizin seçiminiz. Yaşamak güzel ,renkli ve heyecan verici. Bir çok şeye bakıyor ama görmüyor, bir çok olay yaşıyor ama bazılarını hiç algılamadan unutuyoruz. Hayatımıza renk katmak biraz bizim elimizde. Var olanı yok etmek yerine ona yeni güzellikler eklemek gerek. Tabii önce ondaki güzelliği görmeli. Hayatımın en güzel günleri çocukların arasında, okulda geçti. Bilginin, sevginin ve paylaşımın en bol olduğu bu yerlerde hayat çok tatlı. Ben onlarla birlikte hep çocuk kaldım şimdi çocuklara ve gençlere yönelik yazmam da bu yüzden. Emekli olduktan sonra kendime yeni bir iş buldum: Yazmak ve yazarak tekrar üreten insan olmak. Zamanın değerini artırmak ve sonra tıpkı okulda olduğu gibi çocukların o temiz yüreklerinde yer almak.