“Ozan yaşama direkt bakan kişidir ama konuyu direkt yazan kişi değildir. Eğer baktığı gibi yazarsa o zaman yazdıkları birer düzyazı metni olur. Yaptığı artık resim değil fotoğraf olur. Fotoğraf ile resim arasındaki fark; birisi emek, duygu, ustalık ve yetenek gerektiren bir değer, diğeri ise mekanik ve parmağın deklanşöre basması sonucu ortaya çıkan ürün oluşudur. Özel bir yetenek gerektirmiyor. Oysa sanat yetenek işidir.
Aslında her şairin bir şiiri vardır. Kendine özgüdür. Onun ses tonunu, onun rengini taşır. Aynı ozan yüzlerce hatta binlerce şiir de yazsa dillendirdiği o tek şiiridir. Her türlü istemini o tek şiirinde dillendirir. Bu bir anlamda onun edebiyat dünyasındaki kartvizitidir.”

Ezeli Doğanay bu kapsamlı çalışması ile Halk, şık ve Tekke edebiyatlarının nazım türleri ve şekillerini ayrıntılı bir şekilde anlatıp, anlaması kolay bir şekilde tasnif ediyor. Bu konuda değerli bir kaynak ortaya koyuyor.