Kitap Tanıtım Yazısı:
Birkaç yıl önce British Museum’da Parthenon heykellerine bakarken genç bir adam yanıma
yaklaştı ve canı sıkkın bir tavırla, “itiraf etmesi feci bir şey, biliyorum ama bu Grek zımbırtıları
beni pek etkilemiyor” dedi. Ona bunun hayli ilginç olduğunu söyledim: Bu tepkisizliğinin
nedenlerini tanımlayabilir miydi acaba? Bir-iki dakika düşündü. Ardından, “şey, bilmem ifade
edebilecek miyim, ama hepsi de korkunç derecede rasyonel” dedi. Ben de ifade edebildiğini
söyledim.
Bu sohbet kafamda yer etti ve beni düşünmeye sevk etti. Grekler, hem onları savunanlar hem de
eleştirmenleri tarafından müşterek olarak varsayıldığı gibi, insanın tecrübesinde ve davranışında
rasyonel olmayan etkenlerin önemine o kadar kör müydü? Bu kitabı ortaya çıkaran soru işte
budur. Bu soruyu tamamıyla cevaplandırmak, kuşkusuz antik Yunanistan’ın bütün kültürel
başarısına dair bir incelemeyi içerir. Ancak amacım çok daha mütevazı bir şey yapmaya
çalışmaktır: Kitap boyunca, yalnızca Grek dinî tecrübesinin belirli veçhelerini yeni bir gözle
inceleyerek sorunu bazı açılardan aydınlatmaya gayret edeceğim. Umuyorum ki sadece Grekleri
çalışan bilimadamları için değil, ayrıca antropologlar ve sosyal psikologlar için de bazı ilginç
sonuçlar ortaya çıkar; dahası, beşerî davranışın kaynaklarını anlamakla ilgilenen herkes için de.
Dolayısıyla bu kitapta elimden geldiğinde uzman olmayanların da anlayabileceği kanıtlar sunmaya
çalıştım.