Eski Çağ korsanlarının yüce hazinesi, hazineyi kuşatan Daedalos’un labirenti, kadim ejderhalar, görünmez sırlar, yansıma bir şehir ve savaşın ilk kıvılcımları… Kehaneti, tüm olası gelecekleri ve bugüne dek gizlenmesi başarılmış tüm gerçekleri öğrenip boyutu kurtarmak için zorlu adımlar atılmalıydı. Fedakârlık kaçınılmazdı.
Savaş yakındı!
Arpina, Kim, Salavar ve Theo, bir intihar göreviyle şahlandırılmış, devasa bir ölüm gemisinde Güç Boyutu’nun kalanını tehdit eden Karanlıklar Şehri’nin derinliklerine çekiliyorlardı. Karanlık her geçen saniye içlerine işliyordu. Umut ışığının tüm bunlar için yeterli olacağına inanmak zorundalardı. Arpina, somutlaşmış soyut zincirlerini kırıp ışığını özümsemeliydi.
Savaşı başlatabilir, durdurabilir veya belki de… Bir seçenek daha olabilir miydi? Kadere karşı gelip istemediği mirastan kaçınmanın, kardeşini ve dostlarını kurtarmanın bir yolu olabilir miydi? Her hâlükârda riske değerdi.
Kadere bodoslama dalacaktı.