İnsan, her an anılmayı ve akıllarda kalmayı ister.
Hatıralarında ve yüreğinde olanları tekrar yaşayıp paylaşmak ister.
Bilir kendini, unutulmak çok zor gelir.
İnsan kendini sevdiklerine yansıtır.
Ama tek kalınca da sanatsal olan varlığından bir şeyler ortaya koyar.
Bu bir resim, müzik ya da şiir olur, hayalden gerçeğe dökülür.
Hayalinden ve yüreğinden dökülenleri insanlarla paylaşır.
İnsan sessizliğinde de duyulmak istiyor.
Sadece bağırdığın, konuştuğun hariç,
Anlattığında bile anlamıyorlarsa seni,
Vazgeçip gidiyor insan kendi içine.
Boş batan, anlam katılmayan her güne
Gün denilir de yazılır mı hiç ömrüne?
Sessizce toprağına yol alan bu beden,
“Bu can yaşadı, var oldu mu?” der kendine!
Dilerim sevip de beğeneceğiniz, duygularınıza az da olsa benden bir şeyler katacağım şeyler olur umudu ile şiirlerle yaşayın diliyorum.