Bir damla hayata bir okyanus dolusu duyguları sığdırabilir insan, tıpkı gözyaşlarında biriktirdiği hayalleri gibi. İçinde şekil aldığımız, mayalandığımız kültür, bizi hayata karşı, yeni tecrübeler kazandırıyor, yeni hayaller, yeni aşklar, yeni perspektifler görmemizi sağlıyor, bu çok sır kokan ve yankılanan kavramlar, bizi hayat merdiveninden nasıl çıkacağımızı bir bir anlatıyor. Her insan gelişmek ister baharda yeni açmış bir papatya gibi. Hayalleri, kuytuda bekleyen rüyalarını gerçekleştirmek için yıldızla arkadaş olur geceleri bile zihinlerini acıtan o fevri düşünceleri sakinleştirmek için çırpınır durur. Mazilerini müzeye çevirmek için iz bırakmak için hayat ağacına durmadan su verirler. Herkes gibi birer kopya olmak, spontane duygular yaratır, filhakika buda hayatı acılara gebe bırakır. Onun için güneş her insan için farklı doğar, yağmur her insan için farklı yağar, her insanın hissiyatı, dört mevsim gibi şekilden şekle girer, bir ağacın kuruyup tekrardan yeşermesi gibi. Aşkın soyağacı kitabı sizi trajedik bir senaryoya götürecektir, farkındalığın dinamosunda bekleyen bir bahar gibi çiçek açmayı bekler.