"Anı yazmak, ölümün elinden birşey kurtarmaktır" demişti edebiyatın büyük ustalarından biri. Tanık olunan olayları ve insanları anmak, onlardan kalanları, onların çabalarını yazmak, bir anlamda ölümü yenmek, onu geçersiz kılmak anlamına geliyor... Bugün dünün eseridir. Dün neler gördük, kimleri tanıdık... Hele görüp, tanıdıklarımız bugünün esas sahipleriyse, ruhları ve bedenleriyle bugünün mevzilerini kazananlar ise, onlara bir borcumuz vardır. Hem onlara hem de sonraki kuşaklara. Dünkileri yarınkilere anlatmak bugünkilerin görevidir. Mehmet Şenol (Seyit), İbrahim İncedursun (Kazım), Mele Evdila (Abdullah Begik), Remzi Nafi Reşid ve Leyla Zana, Mustafa Abdullah Hadi ile diğerleri... Bu ateşler içindeki ülkenin ateşten portrelerine, onlara, onların emeklerinin anısına...’