Ayı ve Kazyol... Zalim ve zulme uğrayan onlar, gece ile gündüz gibiler. Biri rüzgârın getirdiği
şarkıları dinleyen, kuşlarla, güneşle, derelerle söyleşen, ince ruhlu genç bir işçi... Diğeri kaba
saba, iri yapılı, hâlden anlamaz, üstüne üstlük iyice çirkin ve orta yaşlı bir patron.
Tuhaf bir maraba ile en az onun kadar tuhaf ağası!
Ayı, kazyolu kıskanıyor belki de... Bu yüzden hakkını gasp ediyor, bu yüzden rahat yüzü
göstermiyor ona. Oysa kazyol Azerbaycan'ın tertemiz suları gibi coşkun akmak, gençliğinin en
güzel, en renkli günlerini yaşamak istiyor.
Düş ve gerçek arasında bir yerde Aslan Kuliyev'in kahramanları. Sanki hiç yaşamadılar, belki
de hep yaşayacaklar. Bir yanları ile milletlerinin kadim kültürünü yansıtıyorlar, bir başka
yanları ile fantastik dünyalardan esintiler taşıyorlar. Okur, onların hikâyelerine şahitlik ederken
neşe ve hüznü iç içe hissedecek, hayatın ta kendisi gibi...