Gecenin varsayılan en kuytu köşesine bırakıyor hüzün gövdesini
Aşk tükeniyor sevişme sonrası, düşürüyor çocuklarını karanlık
Eski fotoğraflar gibi konuşulmayanı savunuyor gece
Kasıp kavuruyor bu yangın içimizde ne varsa
Savruluyorum rüzgarla sağanak dolusu
Bütün aşklardan geçiriyorum silüetini
Serin, sisli ve huzursuz edici
Ansızın yağmur bir şehre düşürüyor gözlerini
Dağılıyor yüzün evin her köşesine
Ölür gibi unutuyorum tüm yaşananları
Çıkarıp tek seferde dudaklarından geçmişin izlerini
Dur...
Bir daha sakın yalnızlığımdan öpme beni