Keşke; yaşam iksiri bulunsaydı da, aziz Nesin ölmeseydi...
Keşke; hala yaşasaydı da, çok başarılı bulduğu arkadaşlarının çocuklarını bana örnek olarak göstermeye devam etseydi...
Keşke; üç beş dost eşliğindeki yemek sofralarında anılarından, çocuklarının yaptıkları aptallıklarından kıs kıs gülerek söz etseydi...
Keşke; başım sıkıştığında kendisinden yine para isteyebilseydim ve o da söylene söylene, burnumdan getire getire istediğim parayı bana verseydi...
Keşke; o dayanılmaz sıcaklarda kitap imzalamak için Çeşme´ye gitmeyip; İstanbul´da birkaç yıl, birkaç ay, birkaç hafta, birkaç gün, bir soluk alıp verinceye kadar daha yaşarken yanında olabilseydim...