Biten 16 yıllık bankacılık hayatımın sonunda akşam eve geldim. Koca tencere irmik helvası kavurdum. Bankacılık sektörünün ruhuna Fatiha okudum. Ertesi gün de götürüp çevremdeki bankacı arkadaşlarıma ve ayrıldığım şubeme dağıttım. Malum Türk geleneklerine göre ölüye helva kavurulup eşe dosta dağıtılır. Hazırlanan irmik helvası ölünün ağzının tadı gelsin, İslam inancıyla kabir azabı hafiflesin gibi temennilerle pişirilir, ben de sektörün azabı hafiflesin ağzının tadı yerine gelsin diye diledim. bu kitabın içine her bankanın şube çalışanlarının ortak sesi ,ortak çığlığı olan konuları yazmaya çalıştım . işimizin kuralı olan önerme ve yönlendirme yapmadığımız "bu bir yatırım tavsiyesi değildir "düsturunu ilk defa yıkarak psikolojik ve duygusal tavsiyelerle nasıl daha büyük ve mutlu bir yaşam aurasına sahip olunacağına dair hatırlatmalar yapmaya çalıştım. Bilinmeyen ,yaşanmamış hiç bir şeyi yazmadım. Sonuçta sen zaten biliyorsun, ben yine de anlatıyorum.