-Anne! Bu ekmek çok bayat!..
-O kadar da değil kızım. Hem böyle ekmeklerin sindirimi daha kolay olur.
-Olsun, ben taze ekmek istiyorum.
-Bak, kızım. Hem beni hem ekmeği üzüyorsun. Ayrıca bu ekmek yenilemeyecek kadar bayat değil. Öyle olsaydı tost yapardım.
-Anne şakanın sırası mı? Ekmek hiç üzülür mü?
-Peki, biri seni beğenmese üzülmez misin? Böyle bir şey senin hoşuna gider mi?
-Şey!.. Gitmez tabi... Ben bir insanım. Sevinirim de üzülürüm de... Ama ekmek canlı değil ki?
-Canlı değil mi? Kim demiş onu? Ayrıca şaka da yapmıyorum. Çünkü ekmek de bir zamanlar canlıydı kızım. Bunu unutma...
-Nasıl?