Postmodernlik sadece modernliğin üniter olarak örgütlenmiş ulus imgesini sarsmakla kalmadı, üniter olarak kurulmuş bedenini de parçaladı. (...) Postmodern toplumda kimliklerin yanı sıra beden de, her an değiştirilebilir, üzerinde oynanabilir, esnek bir nitelik kazandı, sabitlikleri sarsıldı, akışkan hale geldi.

Yaşar Çabuklu, daha önce yayımlanmış yedi ve bu kitapta ilk kez yayımlanan dokuz denemesinde hem kadın hem de erkek bedeninin farklı hallerine bir bakış atıyor. İnsanlığın ilk dönemlerinde, ortaçağda, modernlikte ve postmodernlikte insan bedeni algısındaki farklılıkların izini sürüyor: Histeri, menopoz, nemfomani, orgazm, âdet kanaması, ucube, protez, mazohizm, mastürbasyon, teşhircilik...
Modernliğin bulaşıcı hastalıkları organik kökenliydi. Postmodernlik ise inorganik ortamda yayılan bilgisayar virüsünü yarattı! Organik olanla inorganik olanın iç içe geçtiği, gerçek yaşamın sanal referansların ve göstergelerin hegemonyası altına girmekte olduğu yeni internet ve telekomünikasyon toplumunda eskinin bulaşıcı hastalığı yerini iletilen hastalığa terk etmeye başladı, bilgisayar virüsü gerçek hayata biyolojik virüsten daha çok zarar vermeye başladı!