Yıl 1918 Birinci Dünya Savaşı Osmanlı’nın yenilgisiyle sonuçlanmış, Çanakkale’yi savaşarak geçemeyenler onlarca savaş
gemisiyle ellerini kollarını sallayarak gelip Dolmabahçe önlerinde demir atmışlardı. Birkaç ay önce Filistin cephesinden
yaralı dönmüş olan Yüzbaşı Fikret emekli katip olan babası Reşit Beyin konağında iyileşip de cepheye döneceği günleri
beklerken karşılaştığı manzara karşısında şaşkındı. Tüm şehir gibi barışın geldiğini düşünürken Boğaza demir atan İngiliz
gemileriyle hesapta olmayan işgal karşısında kendini dibi belirsiz bir girdabın içinde bulmuş, İstanbul’u bir arada tutan
mozaik paramparça olmuştu.
Pastadan en büyük payı almak için harekete geçen azınlıklar, İşgal ettikleri şehri kendi aralarında paylaşamayan İngiliz,
Fransız ve İtalyanlar. Umudunu yabancı manda yönetimlerine bağlamış olanlar, hayallerinden vazgeçememiş İttihatçılar ve
Payitahttan umudunu kesmemiş saltanatçılar. Birde adı her gecen gün daha sık duyulmaya başlanan Mustafa Kemal Paşa.
İstanbul kaptansız bir gemi gibi fırtınada savrulurken Fikret çaresizdi. Ne yapacaktı? Mandacılara katılıp yeni kurulacak
düzende kendine bir yer mi ayarlamalıydı? Yoksa ticarete atılıp savaş zenginleri arasında yerini mi almalıydı? Ya da Mustafa
Kemal Paşanın işaretini mi beklemeliydi? Ama bu tehlikeli olurdu. Paşa masada kaybetmeyi kabullenenlerden değildi, bu da
yeni bir savaş demekti. Lakin neyle? Ordu yok, cephane yok, para yok. En iyisi ticaret miydi? Reşit Bey de ne zamandır
söylüyordu açalım bir yer otur işinin başında diye.
Kitap, sırtınızı yaslayarak bir solukta okuyacağınız bir Kurtuluş Savaşı dönem romanıdır. Yüzbaşı Fikret’in hayatını okurken
aynı zamanda Anadolu’da ve İstanbul’da yaşayan halkın yaşadığı zorlukları hissedecek, hayata bakış açılarına tanık olacak,
dönemin adsız kahramanlarını hatırlayacak ve özgürlüğün kazanılması zor ama değeri ölçülemeyen bir kavram olduğunu
göreceksiniz.