Sevmeyi öğrenmemişsen korkuyu her zaman yanıbaşında hissedersin. Ya sevgiyle gerçekten yaşarsın yada korkuyla hayata adım atacağın o günü beklersin hep.

Yarın... dersin, yada bir sonraki yarın...
O gün gelmez, gelmeyecektir de...
Korkuların yerine sevgiyi koyabilmeli insan, sevgiyle birlikte de tutkuyu...
Ama cesareti de...
Cesaretle belirsizliklerin üzerine gitmeli insan...
Tıpkı kitaptaki Zeynep gibi...
İnsan kendini unutmadığında hep bir umut çıkar karşısına ve o hayalle yol almaya devam eder.
Çünkü bilmediklerimiz bildiklerimizden çok ama çok daha fazla...
Belkide belirsizliğin çekiciliği buradan geliyor.
Dostoyevski Belirsizlik Kesinliktir der.
Bize dayatılan tüm diğer kesinlik balonlarını patlatmaya hazır mıyız zihnlerimizde?
O zaman Belirsizliğin Çekiciliği size iyi gelecek.
-Deniz Sipahi - Hürriyet Gazetesi-