Derin bir ormandı içinde kaybolduğum
Yürüyorum hiç görmediğim bir haz
Yapraklarını süslediğin bir kayın ağacı
Dibinde biten bir tanesin
Yeşermişsin adeta benleşiyorsun
Yaşıyordu iç huzurum yeşilinle yoğrulmuşum
Aşıyorum, tutunduğum dal misali tek eserin
Tuvalde yüzünü saç tanelerin süslemiş
Yanağına bir buse, kulağına bir çiçek koymaya kıyamıyorum
Utanıyorsun sanki benleşiyorsun
Sensizliğim sanma ki yoksunluğum
Güçleniyorum, sana gelmediğim tek şey mesafen
Zamanını biliyorum, yakın, ufkun gönlümde bezenmiş
Sormuyorum kendime, ne geçmişe ne de bitiremediklerime
Kalbimdeki durakta bekleniyorsun
İçimdeki kelebek kıpırtısı gibi benleşiyorsun.