''Edebiyat falan parçalamam. Amma edebiyatı parçalarım bak. Derdim anlatmaksa her neleriyse onları da. Parçalamak iyidir.
İçin çıkar dışına. Kolayı zor edince zoru kolaylaştırdım parçaladıkça. Baktım ki gittikçe kolaylaşıyor içim el vermedi acıdım zahir ki insanlara da anlatayım dedim bari. Bilgiç bilgiç. Ki bilgiç oldum çakana kadar hayatı. Ne anladım? Hiç. Hiçleri yazdım zaten. Yüzlerle binlerle hiçin içinden çıkıp. Sevdiklerimi yazdım. Bir de sevmediklerimi. Kadın yazdım sevdiklerimin en tepesi. Çocuk genç yazdım. Evrende var bak sevdiklerimden. Sevgi yazdım esas en sevdiğim. Hayat var yahu o da en sevdiğim. Siyaset yazdım en sevmediklerimden. İllet tabuları kuralları öğretileri yazdım en sevmediklerimden. Akılla gelen her şeyi. Bir haltın farkında olmayanları.

Ben yazdım ben okurum derken on binler okudu blog da. Sonra hep beraber yazmaya başladık. Ha bire doğru dediler. İçleri altüst olunca. Ben yazdım onlar doğru dediler. Ben yazdım tam da bunu diyecektim dediler. Ben yazdım ağzımızdan aldın lafı dediler. Ben yazdım yüzlercesi hayatımızı değiştiriyorsun demeye başladılar. Değiştirmişlerde, yazdılar. Daha da değişecek biliyorum. Daha çok.

Çok yazacağız daha. Başındayız. Gecikmeden dolayı özür dilerim. Veya iyi oldun böyle erken erken.''