- Höööyffff! Ay şimdi bayılazaaam! - N’oldu kız? - Ya ben nasıl anlatiyim bu kitabı şimdi ya. Kafayı yiycem desem, yenecek kafa da yok. - “Bu eserimde şunlar şunlar var.” de, olsun bitsin işte. - Hee, kolaydı öyle. Neler yok ki içinde. “Yorganı su aygırı olarak görüyorum!” diyenler, Paris’te haşlanmış yumurta yiyenler, Feysbuk’ta “Beni kimse beeenmedi!” diye küsenler, Kızın çeyizine binbeşyüz tane patik örenler, Üç tel saçıyla at kuyruğu yapan Orhan’lar, Vasiyetiyle intikam alan Naciye’ler, Can sıkıntısından çoraplarıyla kavga edenler, Peynirli tosta dantel giydirip kahvaltı hazırlayan kocişler, Emlakçıdan “Perili Ev!” almak isteyenler, Uzay gemisinde, “Kaptan, bilinmeyen bir cisim bize doğru geliyor!” diyen adama, “Gelsinnn! O da gelsinnn! Gelmezse insan evladı değillll!” diye bas bas bağıranlar, Ohoo, daha neler neler… Gel de sen anlat şimdi. - Hadi ya, ha haha assdgkdjfljksjl! Ay çıksın da bi’ okiyim. - Temem.