İnsanlar için yaşadıkları hayat eşsizdir, yoldan çevirdiğiniz herhangi birine hislerini, hüzünlerini,
neşesini, kısacası yaşadıklarını sormaya kalksanız; size anlattıkları ciltlerce kitabı dolduracak kadar
çok olacaktır. Ve yine de gözlerine baktığınızda söyleyecek çok şeyi olduğunu görürsünüz.
Gelgelim bir insanın kendisini anlatmaktaki coşkusu ne kadar sınırsızsa başkalarının onu tasviri o
ölçüde zavallıcadır! Sözgelimi birisi ölmüştür; ölen ne kadar iyi, ne kadar güzel, ne kadar zeki veya
ne kadar çirkin, ne kadar kötü olursa olsun onu bir cümleyle anlatmak mümkündür!
Bu durum ölenin izzeti nefsini yaralar mı bilinmez ama bireyle toplum arasındaki tuhaf çelişkiyi ortaya
koyar. Bu romanın hareket noktası tam da budur, hani mümkün olsa da romandaki kahramanlara
"Anlat hayatını" deseniz, günlerce konuşacaklarına şüphe yoktur fakat biz biliriz ki bir cümleliktir
cümlesi hayatların...