Hayatı boyunca ne günlük tutmuş ne filmleriyle ilgili bir şeyler biriktirmiş; evinde, çektiği filmlerden birinin bile video kaseti yok.. Türk sinemasının büyük ismi Atıf Yılmaz, sinema alanında elli yıldır ayakta durabilmesini, nostalji kavramıyla uzak yakın hiçbir ilgisi olmayışına, geçmişte olan her şeyi kafasından silip atma eğilimine ve hep ileriye, geleceğe dönük yaşamayı seçmesine bağlıyor. Ama gene de geçmişe bakmaktan, hatırladıklarını bizlerle paylaşmaktan kendisini alamıyor. İyi ki de öyle yapıyor. Ucundan bal damlayan kalemiyle hayatına renk ve yön veren kadınları, sinemacı olarak çektiği çileleri anlatıyor tatlı tatlı. Türk sineması üzerine saptamalarda bulunuyor o kalender tavrıyla. Yeşilçam´ın ünlülerinin ve adsız kahramanlarını, nice sanat ve edebiyat üstadını koluna takıp rengarenk bir yolculuğa çıkarıyor bizleri. Atıf Usta, ne olur daha başka şeyler de hatırla!