Babalarının ölumunden sonra annelerinin de kendilerini terk etmesiyle kimsesiz kalan, ayrı ailelerin yanına verilen ve gittikleri hiçbir yere sığamayan iki kardeş. Ne yapsalar sevemedikleri ve onları sevmeyen bir dunya.

Farklı yerlere savrulsalar da, farklı kaderlerle buluşsalar da geçmişleri Huseyin ile Ömerin peşlerini hiç bırakmaz. Yoksulluk ve yalnızlık, hayatlarının ayrılmaz bir parçası olur. Hayata tutunma çabasındaki iki kardeşin yolları bir gun kesişecek, acımasız bir dunyada kendilerine tutunacak bir yer edinme gayretiyle, acıyla ve yoksullukla sertleşen kişilikleri bu kesişmeye umulan yönu veremeyecektir.

Yusuf Çopur, Daha Vakit Vardan sonra Bir Uzak Duşte de insan ruhunun çıkmazlarını, sönmeyen umutlarını, çelişkilerini ve bıçak yarası gibi iz bırakan terk edilmişliği özgun bir dille, akıcı bir uslupla yazıyor.