Erman Öztürk, son dönemlerde yazdığı şiirlerinden oluşan Bir Yol Var’da sorular sorarak, ömrü güzelleştiren o kadim
şa rkının notalarının peşine düşmüş. Çocuk kahkahalarının hürriyeti için paslı yalnızlıkları göğüsleyerek direnenlerin
şiirini yazmış. Yıldızlardan ışık, başak tarlalarından bereket sağmış.
Acıların imbiğinden süzülmüş, kekik kokulu, kardeş şiirler bunlar. Çağıldayıp duran sonsuzluk ırmağına rengini veren
kırmızı karanfillere; kırların uğultusuna, çiseleyen yağmurun son akşamına, son kışına; yuvasız kuşlara, yakılmış
ormanlara; kaçıklara, usludan yeğ olanlara; hep vakitsiz gitmiş dostlara, dağ…ın… k…a naadtleatrına, göğün tarlasına; mavi
zamanlara, dalların gölgesinde akan hayata adanmış şiirler...
Hayata sızan, hayattan sızarak biriken, umuda mayalı şiirler...
Masalların öldürüldüğü bir dünyada inadına hayal kurup denize atıyor Erman Öztürk; bir yol var diyor güzergâhı
aydınlık yarınlara ayarlı, bir yol şafakla birlikte açılacak...