“Aşk kendinden başka hiçbir düşünceye yaşam şansı vermeyen aykırı, zorba, oyunbozan bir kural tanımazdı, yarattığı körlük de bundandı.”

“Sevgi neydi? Sevgi emekti…” diye büyüdüğümüz film sahnelerinden bu yana çok şey değişti. Aşkı tam bulmuşken kaybetmeyenimiz, hep yanlışın peşinde koşup kader motifini yeniden örmeyenimiz var mı?

Ayşegül de o hikâyelerde kaybolanlardan. Kocasının kendisini en yakın arkadaşı Yasemin’le aldattığını öğrenmek elbette kolay olmayacaktı... Geçen on dört yılın ardından bugün adliyenin önünde dimdik durmuş, belki de son kez aşkı düşünüyordu ve biraz sonra topuklarını tıkırdatarak içeri girdiğinde, geride bıraktığı sadece kocası değildi. Affetmek zorunda kalacağı çok büyük haksızlıklar vardı ve bunların hiçbiri dava dilekçesinde yerini almadı.