İsmim Luce. Gülmeyin, bu büyükannemin adıydı. Çillerim, siperlikli bir şapkam var ve (burada gördüğünüz) bir apartmanda yaşıyorum. Dördüncü kat, A merdiveni, sağdaki daire. Şişe kapaklarını, taşları ve resim çizmeyi severim. Bir sürü resim çizdiğim bir defterim var, hatta bazı şeyler toplayıp yapıştırıyorum. Apartmanım tıpkı bir şehir gibi, tek farkı dikey olması. İçinde pek çok farklı insan var. Mesela aromatik sözcükler yetiştiren biri, düşen şeylerden korkan biri, rüzgâr kavanozları biriktiren biri, bir sürü ayakkabısı olan ama… Cristina Bellemo ve Gioia Marchegiani meraklı tipler. Yolculuğa çıkmayı, dağlarda yürümeyi; doğayı, mekânları ve insanları gözlemlemeyi severler. Biraz Luce’ye biraz da Bay Basilico’ya benziyorlar. İkisinin de ellerinin altında daima bir defter vardır: Cristina yazar, düzeltir, not alır; Gioia çizer, karalar, boyar. Karşılaştıkları ve değerli buldukları şeyleri paylaşmak için saklarlar. Birlikte farklı kitaplar yaptılar: Bu, birlikte çalıştıkları ikinci kitap. İleride başka kitaplar da yapacaklarından eminler. Hikâyelere tutkunlar.