En önemli ifa engellerinden biri olan imkansızlığın yaratması gereken hukuki sonuçlar, Roma hukuku döneminden günümüze değin kanun koyucuları, uygulamayı ve öğretiyi meşgul etmiştir. Ancak bu konu üzerinde bugün hala bir mutabakata varılamamıştır. İmkansızlık kavramı ve imkansızlığın yaratacağı hukuki sonuçlar çeşitli hukuk sistemlerinde farklı farklı ele alındığı gibi, belirli bir hukuk sisteminde dahi bu kavram ve yaratması gereken hukuki sonuçlar üzerinde tam bir fikir birliği bulunmamaktadır. Edimin tamamı bakımından söz konusu olan imkansızlığa ilişkin tartışmalar, edimin yalnızca bir kısmı bakımından söz konusu olan imkansızlık bakımından da mevcuttur. Ancak Türk hukukunda başlı başına kısmi imkansızlığı ele alan monografik bir çalışma bugüne kadar yapılmamıştır. Yine öğretimizde tam imkansızlık hakkında pek çok teori geliştirilmesine rağmen, bu teoriler, kısmi imkansızlığa uygulanmamış ve bu teorilerin kısmi imkansızlık üzerindeki etkileri incelenmemiştir. Bu çalışmanın amacı da, kısmi imkansızlığı yeknesak ve ayrıntılı bir biçimde ele almak ve bugüne kadar tam imkansızlık bakımından geliştirilen teorilerin kısmi imkansızlığa uygulanabilirliğini incelemektir.