Kalın gözlükleri olan, saçını arkada topuz yapmış bir kadın yanıma geliyor ve bakım ekibinin ancak gelecek hafta gelebileceğini söylüyor. Nerede kalacağım belli değil. Yakında mesai bitecek ve buradan ayrılmam gerekiyor. “Emin olmadan cennete yerleştiremeyiz,” diyor bölümün müdürü. “Ama birkaç günlüğüne cehennemde bir ev ayarlayabiliriz. Ne de olsa geçici bir süre...” Cehennem hayatım böyle başlıyor. Evde sular akmıyor, internet hızı çok düşük. Yine de sabırla bekliyorum; birkaç güne kadar bakım ekibi gelecek ve hesaplar yapılabilecek. Ev arkadaşım halime çok gülüyor. “Bu kadar saf bir adamın yolu cehenneme nasıl düşer?” diye soruyor.