Suda oynadık. Çok iyi bir yüzücü. Dalgaların içinden çıktığı zaman, siyah mayosu onu öyle sıkı sarıyordu ki, meme uçlarını, karnının alt kısmındaki kabarıklığı ve güzel yarığının başlangıcını fark ediyordum. Bu ayrıntılar beni tahrik ediyordu, biraz uçuyor ve geri kalan yerlerini hayal etmeye çalışıyordum. Sonra kumların üzerinde şakalaştık. Kah yaramaz bir küçük kız, kâh çekici bir kadın, bir mucize oluyordu.
1950´ler: Valparaiso; Valpo; Cennet Vadi...
On sekiz yaşındaki subay adayı Antoine´ın, Şili´nin bu gizemli limanında geçirdiği tek bir gece...
Bir geceye sığdırılan onlarca macera, anı, içki, yemek ve kadın... Denizin ve tenin tuzu.
Valparaiso, tek bir rıhtım, yüzlerce kerhane...
Sadece iki kural söz konusu: Uyumamak ve rastgele maceraya atılmak.
Düşle hatıranın, uykuyla unutuşun iç içe geçtiği cennetin vadisinde, bir denizci ütopyası.