Şu garip gönlümden geçenleri bir bilebilsen, Sana yaklaşıp konuşmaya çalışırkenden başlayarak artan ve konuşma bittikten dakikalar sonrasında bile güp güp devam eden kalp atışlarını...

Çok mantıklı bir konuşma cereyan ederken; senin, okulun giriş kapısından çıkmanla ve bakışmamızla cereyanımın kesilip tüm şalterlerimi indirircesine saçma sapan konuşmalarımı... Benimle aynı renkteki gözlerinin aynılığıyla övünürken ve bayılırken; benimkinden farklı renkteki sarı saçlarına, benden farklı olduğunu umursamaksızın mahvolmalarımı...

Kıyabilir miydim senin gözyaşlarına? Kim bilir benim arkamdan da ne gözyaşları döktün, eğer öğrenseydim bırakır mıydım seni bir başına?...

Aslında ben, hayal edebileceğiniz herkesin şehirlerinden çokça farklı, öyle kolay kolay karşılaşılamayacak şehirlerde yaşadım; her biri ayrı bir duygu denizi, her biri ayrı bir dava konusu ve ne tuhaftır, suçlusu da hâkimi de ve elbette mağduru da Aşk!