Geride bıraktıklarım aklıma geliyordu. Ailem, akrabalarım, arkadaşlarım, okulum, geçmişim ve geleceğim Oysa ben yaşamımı sevgilerimle ve sevgisizliklerimle terk etmiştim. Bunlar neden benimle birlikte geliyordu?

En azından bir deneme. Bir şans Belki kırılma noktası bulacaktım. Elvedaların merhabalara akan yolunda takozlar bulup onları duvarlara, pencerelere, kapılara fırlatarak bu çetrefil oyunda kendime daha iyi bir ışık alanı oluşturmam bana ne katacak, benden ne götürecekti, meraktaydım. Her şeye hazırdım. Belime kadar suda boğulmaya geldiğim yirmi bir yaşımda boyumu geçen suda boğulmak hiç zoruma gitmezdi.

Gitmelerin hüzünlü, gidememelerin kaotik kıskacında varlık hiçlik zigzagları çizen bir yaşamın koşutlukları ve karşıtlıklarıyla çözümlenmesi, dönüşmesi. Yazarın kendi içindeki kapışmasının mantıkdışı devinimi, bilincin bilinçaltına söz geçirme tutkusuyla yoğruluyor ve dilindeki ince alayın okları küçümsenme, anlaşılmama, sevilmeme tahtasına serpiliyor. Elde ise kekre bir tatla nefes alıp verme dinginliği kalıyor.