Prof. Karden'in yanından ayrılırken, daima gözlenen bir insan olduğumu öğrendiğim için, üzülmüştüm. O gece sabaha kadar uyuyamadım. Zira Şeyma'yı Cezayir'e getirmek fikrini kafamdan silememiştim. Gece yarısı kalktım, terastaki şezlonga uzandım. Akdeniz, Cezayir'de kelimelerle dile getirilemeyecek kadar olan güzelliğini geceleri de, insana sunuyordu. Bu güzel ülkede yaşayan insanların bağımsızlıklarını istemek hakları olduğuna inanıyordum çünkü ben hürriyet ve bağımsızlık uğruna Mustafa Kemâl'in liderliğinde dünyanın en çetin savaşlarından birini yapmış bir milletin evlâdıydım.