Seneca’nın, Hercules Furens adlı tragedyasının konusu Yunan mitolojisinin güçlü
kahramanı Herakles (Lat. Hercules, Türk. Herkül) ve onun işleridir. Latincede Hercules
ismiyle anılan kahraman, efsaneye göre tanrı Iuppiter ile Miken kralının kızı ve
Amphitryon’un karısı Alcmene’nin oğludur. Iuppiter,
Teleboialılar
üzerine sefer
düzenleyen Amphitryon’un yokluğunda onun kılığına girerek Alcmene ile birlikte olmuş, bu
birliktelikten yarı tanrı, yarı insan Herkül doğmuştur. Iuppiter’in karısı Iuno, durumdan
haberi olunca buna çok öfkelenmiş ve doğan çocuk Herkül’e öfkesi hiç dinmemiştir. Nefret
dolu tanrıça Iuno’nun öfkesi, öç alma tutkusuna dönüşmüştür.
Iuno, nefret ettiği üvey oğlu Herkül’e, Argos kralı Eurystheus aracılığıyla, on iki zorlu
görev vermiştir. Bu görevlerin sonuncusu ve en tehlikelisi, Ölüler Diyarı’na inmek ve
oradaki üç başlı korkunç köpek Cerberus’u yeryüzüne getirmektir. Herkül, dostu
Theseus’un yardımıyla bu görevi de başarıyla yerine getirip, karısını, çocuklarını ve
babasını zalim, zorba tiran Lycus tarafından öldürülmekten kurtarmak için tam zamanında
Thebai’ye varır. Onları da kurtarıp tam bir zafere ulaşmasına çok yaklaşmıştır. Ancak Iuno,
üvey oğlunun zafer kazanmasını engellemeye, onu yıkıma sürüklemeye kararlıdır. Bu
amaçla, böylesi zorlu işler vererek alt edemeyeceğini, onu yıldıramayacağını anladığı için
planını değiştirir: Herkül’ün kendi gücünü kullanarak, onun kendi kendisine zarar vermesini
amaçlar. Ölüler Diyarı’ndan başarıyla dönen Herkül’e cinnet geçirtip onu çıldırtır.