Latin alfabesinde öteki hiçbir dilin bilmediği bir sesi çağ­rıştırması için şekil bulmuş "yumuşak g" ya da Ğ... Varlığını, gerekli olup olmadığını bilmeksizin ses hafıza­mızın hiç tanımadığı varlığını görselliğine borçlu Ğ...

İmla derslerinin olağan şüphelisi; kimi zaman suçüstü ya­pılan bir hükümlü kimi zaman görmezden gelinen, kimliği arsızca gizlenen bir gizli tanık Ğ...

Seslerin, seslilerin ve güçlülerin arasında yok sayılmasının bedelini yabancılar arasında varlığını kanıtlayarak ödeten Ğ...

Kimi zaman eşlik eden kimi zaman yok sayılan bir ikinci adam...
Metaforların korkulan öznesi...

Metafor demişken; sevdiğimizi sevildiğimizi sandığımız ayrılıkların hemen ardından varlığını bile unuttuğumuz ar­kadaşlıklar gibi Ğ... var iken anlamı olan ancak yokluğu fark edilmeyen gelip geçiveren zamana gömdüğümüz "dostluklar".

Hani onsuz yaşamımızın tatsız ve anlamsız olacağını dü­şünürken, yanı başımızda iken, araya giren zaman törpüsü­nün ve unutulmanın acısının yıpratıcılığında unuttuğu­muz; unutulduğumuz.

Ve var iken varlığını çok az hissettiğimiz;

Ve hep ikinci olan...