Ayaz umutsuz olsa da kararını verdi ve yavaş yavaş kalabalığın dışına doğru kaymaya başladı. Bir yandan da etrafına göz gezdiriyordu. İleride göstericilerin bulunduğu alanın dışında büyük bir çöp bidonu takıldı gözüne. Çöp bidonlarını karıştırdığı, çöplükten plastik topladığı günleri anımsadı. Çöplükteki plastikleri yiyecek sanarak yutan ve ölen martıları getirdi gözünün önüne. Şimdi kendisi de o martılara benziyordu.

“Çöplükteki Martılar” romanı, kişinin birey olma mücadelesi ile sorgusuz tercihlerin insan hayatındaki çıkmazlarına dokunuyor; sorgulatıyor; hüzünlendiriyor.