Yağmur yağıyor... Yaz yağmurları çekingen olur. Sanki unutulan içli bir şarkıyı hatırlatmak için; eski bir hatıranın üzerine sinen tozları silip süpürmek için, kalbe uzanan mahçup bir el gibidir.
Tenini kalbindeki yalnızlığının soldurduğu bir padişah kızı gibi, bahar tahtından umarsız inen solgun güllere benziyor kalbim. Dalgaların, okyanusun dibinden kıyıya sürükleyip bıraktığı kumlarla oynayan çocuklar gibi ömür sahilinde hatıralarla oyalanıyorum. Gözlerim de kalbim gibi, kalbim gibi ellerim de yaşlılıkla güçsüz. Can, bedenimde, hafif bir rüzgar önünde söndü sönecek gibi titreyen mum alevine benziyor. Hatıralar ne arzu demek şimdi ne de pişmanlık. Yalnız pek koyu, pek derin ama tatlı bir acı hissi... Geçmişi arzulamıyorum, geleceği de. Sadece kalan günlerim için Memduh Bey, sizi özlüyorum.