Sözü fâilâtu¨n, fâilâtu¨n, fâilu¨n kalıbıyla, on dördüncü yüzyıl Bursa duyarlığıyla besleyen Mehmed Arif, O’nun adı ile/O’nun adına başlar şiir söylemeye. Anadolu’nun sözünü, Rumeli’nin feryadını ilmek ilmek Üsküp’te dokuyup Bâki misali hoş bir sadâyı gök kubbeye emanet eder şair. Darası alınmış, bedeli ödenmiş söyleyişlere yürek vermek gerekir.

yaşamakta acemiyiz

velakin biliriz bölu¨şmeyi

orta yerinden ayırır gibi

somun ekmek denen yu¨reğimizi

“Bir diri bilincin şiirleridir Mehmed Arif ’in dizeleri.” Asım Gültekin