Franz Kafk anın, öldukten sonra yakması için dostu
Max Broda verdiği yapıtları arasında yer alan
Dönuşum, insanın terk edilişinin ve yalnızlığını ölum
ile paylaşmasının anıtsal bir anlatımıdır.
Hiçliğin kesinliğinin mutlak olduğu bir dunyada,
korkunun karabasanında tuzağa duşmuş bireyin
trajedisini anlatan Kafk a, yabancılaşmış, anlaşılmaz ve
makineleşmiş bir dunyada insanın evsizliğini ustalıkla
işler. Kafk anın kahramanları hiçbir yere ait değildir.
Bedensel dönuşumunu gözlemleyen Gregor Samsa,
bu anlaşılmaz dunya içerisinde kendi bedenine
yabancılaşır. Bedenindeki dönuşume alıştıkça
böcekleşir, böcekleştikçe de yalnızlığın o koyu ve
vazgeçilmez dunyasına adım atmış olur. Artık Gregor
yalnızlığını ölumle paylaşır.
Sorgulama gereği duyulmayan yaşamın kemikleşmiş
kurallarına, insan ilişkilerine, toplumsal yaşayışa bir
başkaldırı öykusu olan Dönuşumde, guçlu bir toplum
eleştirisi yapılmış ve insanın modern toplumda
yabancılaşması ustalıkla işlenmiştir.