Eflatun demiş ki:
"Ancak krallar filozof ya da filozoflar kral olursa devletler mutlu olabilir."

Günümüz koşullarında pek akıllıca sayılmasa da insanı düşünmeye yönelten bir yanı vardır bu sözün; çünkü devlet yönetiminde düşüncenin, fikrin, mantığın ağır basmasını istiyor Eflatun.

Oysa tarih boyunca devlet yönetimlerinde mantığın pek az payı olmuştur.
Descartes'in ünlü özdeyişini anımsayın:
"Düşünüyorum, öyleyse varım."

Bu özdeyiş çoğu yerde şöyle anlaşılmıştır:
"Düşünüyorum, öyleyse vurun."

Çağımızda fikir özgürlüğüne karşı çıkanlar da böyle davranmıyorlar mı?