yöneldiğim duyumlar, duygulanımlardır
doğanın kalbinde bir oluşla kendimi doğurduğum
aynı doğuşu betimlediğim, görünür olanın beşiği şiir
bulanıklığın, karaltıların içindeki görünüm
iç içe geçmiş incecik şiir
“ben”e gömülü direniş çisentileri
akışı devam eden süreç, çokluğa açılan buluşma
kendime baktığım pencere şiir,
içerden bakışlarla genişleyen, dağılan
dilselleşen,
kaçamadığım karşılama, içine kaynadığım trajedi
yeryüzü izlerine şebnem serpintisi bir saçılma, şiir ...
Koyu bir anlatılmazlığın çaresizce saçılmış tanecikleri, çare üretmeye teşebbüs etmeleri, sanki kelime kelime büyüyüp,
anlaşılmazdan çıkıp koca bir his yüküyle karışık anlam birliğinin hayat bulup, ayaklanıp yürümeleri... Meral’in şiiri büyüyor ve
genişliyor ve olgun bir tohumun dünyaları bünyesinde barındıran tümlüğüyle ve tamlığıyla neslini doğuruyor...