İşte insan! Çarmıha gerilmeden hemen önce İsa için söylenmiş bu sözü şimdi Dionysos
karakterine sahip olanlar için söylüyor Nietzsche. Bugüne kadar işitilmemiş yepyeni bir çağrı
ve haykırıştır bu insan için. Her şeyden önce Nietzsche kendisini okuyacak insanlara değil,
onun seslenişini duyabilecek kulaklara ihtiyaç duyar. Çok az düşünür onun çapında uyarıcı bir
filozof olabilmiştir. Tüm tehlikeleri işaret ederek, tam bir bozulmaya ve insanın dekadan
değerlerine karşı gerçek bir panzehir olarak...
Ecce Homo'da Nietzsche yapıtlarının bir özetini sunar. Bambaşka bir deneyim ve kendilik
bilgisiyle meydan okur. Haklı olarak o hiç kimseye benzememekle övünecektir. Nietzsche'nin
herhangi bir kitabını eline alanlar kendisini bu derece övmesinde bir şaşkınlık duyacaklardır.
Ancak bu övgülerde, pek az düşünürde olan bir içtenliği ve hakiki değerlere kendini adamışlığı
da sezinleyeceklerdir.
Ecce Homo'da tüm değerler yeniden değerlendirilmeli, ideal ve ahlâk adına üzeri örtülen
kavramlar açığa serilmelidir. Zira kaynağını hayattan almayan her şey çürümeye mahkûmdur.
Akıl, hastalık, hınç, bencillik, müzik, gerçek okuma, çalışma ve varolma açık hava ve yaratıcı
iklimler arasında gezinen bir yaşam filozofu olarak Nietzsche çekiçle nasıl felsefe yapılacağını
bir kez daha gözler önüne serer.