Jean Giono’ya göre, varoluşsal can sıkıntısından kurtulmak için kendini eğlendirme yolunu seçen bir insanın, kötülüğün cazibesine kapılıp gitmesi işten bile değildir. Yazar, Eğlencesiz Bir Kral’da Pascal’dan ilham alan bu görüşünü kesişen iki kader üzerinden anlatıyor: Kara kışın ortasında, bir dağ köyünde, genç bir kız ortadan kaybolur. Yüzbaşı Langlois vakayı çözmek için köye gönderilir. Peki asıl canavar kimdir? Sırf eğlenmek için köylüleri öldüren M.V. mi? Yasaları uygulamaktan sorumlu bir polis memuruyken, katili yakalayıp öldürdükten sonra hayvanları öldürme dürtüsüne kapılan ve soğukkanlı bir katile dönüşen Langlois mı? “Eğer bir kral, duygusal tatminden azade, ruhu okşanmadan, arkadaşları olmadan, boş zamanlarında sadece kendini düşünmesi için yalnız bırakılırsa, işte o zaman eğlencesiz bir kralın zavallı bir adam olduğu görülür.” Blaise Pascal