O'nu bana sorma gönül! Ne yapsa inandığın, yokluğuyla savaştığın, varlığından bi haber yaşadığın O'nu, bana sorma! Bilmez... Görmez... Duymaz... Anlamaz, bunca sevildiğini... Gönül,sus! Aptal olma!


Gidersen; kumsalda bıraktığın ayak izleri kalır senden geriye...
Uçurumun kenarından bakarım hayata, son kez.
Gidersen; bir istasyonda kalakalırım öylece...
Boş vagonları saymakla geçer saatler.
Gidersen; avuçlarıma kan dolar ellerinin sıcaklığından yoksunken...
Fırtınalara teslim olur kapanmayan gözlerim.
Gidersen; bir pencerenin ardındaki çocuk kadar sessiz kalır çığlıklarım...
Çamurlara bata çıka geçerim sokaklarından.
Gidersen; cama yansıyan siluetinden başka neyim kalır ki?
Bir sokak lambasının altında oturan bedenimden başka kimim kalır?
Gidersen; kan damlar yüreğimden, kan damlar gözlerimden...
Sigaram yarım kalır bitkinliğimden.
Kal diyebilmeyi ne çok isterdim, bir bilsen!