Geçmişin pençeleri yüzüme yeni çizikler atmak için karşıma gelmişti Oysaki değiştiğini sanmıştım. Değişim yarınla gelen en güzel şeydi…Vedaların bittiği, ciğerlerimin derin nefesleri rahatça depoladığı, kalbimin sıkışmadan kan pompaladığı günler demekti ama bunların hiçbirisi benim için yazılmış, söylenmiş şeyler olmayacaktı. İşte insan bazı şiirleri ancak böyle zamanlarda anlayabilirdi. Bazı hikâyelere sadece ve sadece böyle zamanlarda katlanabilirmiş. Bazı vedalar buzdan bir bıçak kadar sert, soğuk ve şeffaf olabiliyormuş. Görünmez bir el onu ruhumuzun en hassas noktasına batırabiliyormuş…