Fâtımîler, Şia mezhebinin İsmâîliyye kolunun yoğun eğitim faaliyetleri neticesinde kurulmuş bir devlettir. Hükmünü devam ettirdiği süre zarfında da bu faaliyetleri aktif bir şekilde yürütmüş, varlığını önemli ölçüde eğitim ile ilgili dinamikler üzerinde sürdürmüştür. Tarih sahnesinde kendisine ayrılan dönem boyunca Kuzey İfrîkiyye ve Mısır coğrafyalarında eğitim kurumları ve ilim merkezleri inşa etmiştir. İsmâîliyye inancının öğretilerini yaygınlaştırmak amacıyla Müslümanların yaşadığı bölgeler başta olmak üzere pek çok coğrafyaya eğitimci göndermiş, bu yolla elde ettiği başarılar neticesinde önemli politikalar yürütmüştür. Böylece eğitim faaliyetleri, Fâtımîler için oldukça önem arz etmekle beraber bu alanda yapılan araştırmalarda da belirgin bir şekilde öne çıkan bir konu olmuştur. Elinizdeki eser, Fâtımîler döneminde böyle bir öneme sahip olan eğitim konusunu ele almakta, incelemekte ve değerlendirmektedir. Eser, öncelikle okuyucuya İsmâîlî öğreti ve Fâtımî hilâfet iddiasının eğitim yoluyla yaygınlaştırılmasını amaçlayan “dâvet” sisteminin kapılarını aralamakta, bu sisteme ilişkin detaylı tahliller sunmaktadır. Daha sonra bu dönemde öne çıkan eğitim kurumlarını sistematik temalar halinde ortaya koyarak ilerlemektedir. Son olarak da eğitime konu edilen ilimler ve takip edilen usûl ve metodu ele almaktadır. Bu sayede okuyucu, eserde eğitim konulu bir tarih yolculuğuna çıkmaktadır.